-
1 ἀ-κήριος [2]
ἀ-κήριος, ohne κῆρ; Hom. sechsmal; Iliad. 11, 392 ὀξὺ βέλος πέλεται, καὶ ἀκήριον αἶψα τίϑησιν, macht leblos, tödtet; – τινὰ δέος ἴσχει ακήριον. muthlose Furcht, Iliad. 5, 812. 817. 13, 224; – βροτῶν ἕνεκα δειλῶν, οἳ ἄλλοτε μέν τε ζαφλεγέες τελέϑουσιν, ἄλλοτε δὲ φϑινύϑουσιν ἀκήριοι Iliad. 21, 466; – αλλ' ὑμεῖς μὲν πάντες ὕδωρ καὶ γαῖα γένοισϑε, ἥμενοι αὖϑι ἕκαστοι ακήριοι, ἀκλεὲς αὔτως Iliad. 7, 100; – Apoll. Rhod. 2, 197 ἀκήριον ἠύτ' ὄνειρον, schwach.
Перевод: со всех языков на немецкий
с немецкого на все языки- С немецкого на:
- Все языки
- Со всех языков на:
- Все языки
- Английский
- Немецкий